Tylko sześciu braci dawnej prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP dożyło jej odrodzenia w wolnej Polsce. Wraz z nimi przetrwały dwa klasztory, Miejska Górka i Osieczna. Tymi, którzy mieszkali w nich faktycznie, pilnowali ich i przechowali do lepszych czasów byli bracia zakonni. Jednym z nich był brat Aleksander Jankowiak, tercjarz wieczysty albo, jak mówiono dawniej, tercjarz klauzurowy.

Jan Jankowiak urodził się w Grabonogu 12.12.1830 r.a więc tuż po wybuchu powstania listopadowego. Do zakonu wstąpił już jako dorosły mężczyzna  za prowincjała o. Justusa Waśniewskiego i został obłóczony jako brat Aleksander 1.01.1870 r.Pierwsze lata życia zakonnego spędził w Zamartem jako tercjarz i krawiec. Schematyzm z  1872 r.podaje, że był już profesem czasowym a  w 1874 r.profesem wieczystym. Dokładnych dat nie znamy.

Od 1892 r.był w dogorywającym klasztorze na Goruszkach. Tutaj doczekał odrodzenia prowincji. Zachowała się jego wyraźna fotografia wraz z młodym bratem Bernardynem Grzyską, późniejszym prowincjałem, która symbolizuje niejako łączność między zupełnie innymi epokami. Brat Aleksander dożył 96 lat, co w naszej prowincji jest nie lada osiągnięciem. Zmarł na Goruszkach 1.06.1926 r.i tam został pochowany.

Opracował: o. Ezdrasz Biesok