O. Bernard Alojzy Jański urodził się 24.05.1902 r.  w Słupi koło Kępna z rodziców Konstantyna i Elżbiety zd. Seiffert. Był dwa razy członkiem naszego zakonu. Pierwszy nowicjat rozpoczął 26.07.1923 r.  w Wieluniu. Habit przyjął z rąk o. Karola Bika, gwardiana wieluńskiego. Profesję czasową złożył 16.08.1924 r.  w Wieluniu, natomiast profesję wieczystą 27.08.1927 r.  Studia filozoficzno-teologiczne odbył we Lwowie na Uniwersytecie Jana Kazimierza (1924-1925) i w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim (1925-1929). Święcenia prezbiteratu przyjął 11.12.1927 r.  w Katowicach z rąk biskupa Arkadiusza Lisieckiego. W latach 1929-1935 był wykładowcą Pisma św. i dogmatyki w Wyższym Seminarium Duchownym najpierw w Miejskiej Górce, a następnie we Wronkach. W latach 1945-1937 był rektorem Niższego Seminarium Duchownego w Kobylinie. Przez jedną kadencję był definitorem prowincjalnym. W 1937 r.  otrzymał na własną prośbę dekret eksklaustracji na okres trzech lat i przeszedł do pracy duszpasterskiej w Archidiecezji Lwowskiej, gdzie został przyjęty "ad experimentum" na trzy lata tj. do 1940 r.Był proboszczem w Kołomyi-Mariówce. Na skutek wybuchu wojny sprawa jego przynależności do diecezji nie została uregulowana. W 1944 r.  wrócił na Śląsk; był krótki czas wikariuszem parafialnym w Chorzowie-Batorym. Po zakończeniu wojny przeniósł się do diecezji opolskiej. Dnia 30 października 1946 r.  otrzymał dekret sekularyzacyjny i został 10.01.1947 r.  inkardynowany do diecezji opolskiej. Pracował najpierw jako wikariusz parafialny w Groszowicach, przez krótki czas jako proboszcz w Wawelnie, a następnie przez 19 lat jako proboszcz w Kątach. Pełnił również funkcję dziekana.  17 listopada 1949 r.został mianowany przez ówczesnego administratora apostolskiego w Opolu, późniejszego kardynała Bolesława Kominka profesorem języka hebrajskiego i greckiego w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Opolskiej. Pracował również w sądzie biskupim. W 1973 r.zwrócił się do władz zakonnych z prośbą o ponowne przyjęcie do zakonu. Otrzymał od ministra generalnego pozwolenie na odbycie nowicjatu w Opolu. Rozpoczął nowicjat 13.07.1973 r.  przyjmując habit od gwardiana opolskiego o. Arkadiusza Tobolskiego. Stolica Apostolska wyraziła zgodę na złożenie przez niego profesji wieczystej zaraz po odbytym nowicjacie. Profesję tę złożył 14 lipca 1974 r.  w Opolu na ręce ministra prowincjalnego Damiana Szojdy. Przebywał cały czas w klasztorze opolskim. Tam też zmarł 22.10.1979 r.  Pogrzeb odbył się 25.10.1979 r.  O godzinie 11.00 została odprawiona pogrzebowa Msza św. koncelebrowana przez licznie przybyłych współbraci z prowincjałem o. Damianem Szojdą na czele oraz księżmi diecezjalnymi, a której przewodniczył biskup Wacław Wycisk. Ksiądz biskup wygłosił również homilię, Po Mszy św. trumna ze zwłokami została przewieziona do Kątów, gdzie o. Bernard był przez 19 lat proboszczem. W Kątach została odprawiona druga pogrzebowa Msza św. koncelebrowana przez księży dekanatu, której przewodniczył ksiądz proboszcz Gerard Sobota. Homilię wygłosił o. Rufin Juraszek. Pod koniec obrzędów pogrzebowych nastąpiła mowa pogrzebowa  biskupa Wacława Wyciska. O. Bernard został pochowany na cmentarzu parafialnym w Kątach.

Żył 77 lata, w zakonie 14 + 6, w kapłaństwie 51.