O. Salwator Florian Augustyniak urodził się 26.04.1919 r. w Szamotułach z rodziców Marcina i Katarzyny zd. Konieczny. W latach 1933-1939 był alumnem Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Kobylinie. Nowicjat rozpoczął 14.08.1939 r. w Wieluniu. Na skutek wybuchu wojny przeniósł się do nowicjatu Prowincji św. Jadwigi w Borkach Wielkich. Tam też złożył profesję czasową 15.10. 1940 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Kłodzku (1940-1941), a następnie w Monachium, w prowincji bawarskiej. W Monachium złożył również profesję wieczystą 8.12.1943 r. oraz przyjął święcenia prezbiteratu 21.12.1944 r. z rąk kard. Michała Faulhabera. Po wojnie wrócił do prowincji. W latach 1946-1950 był wikariuszem parafialnym w Panewnikach. W latach 1950-1957 przebywał w Wejherowie, z tym że od 1950 do 1956 pełnił funkcję wikarego domu. W latach 1957-1959 należał do klasztoru w Poznaniu. Następnie był przełożonym we Wronkach (1959-1965), a latach 1965-1970 był ponownie wikarym domu w Wejherowie. W latach 1970-1973 był w Helu, gdzie od 1971 do 1973 pełnił funkcję proboszcza. Następnie przebywał ponownie w Poznaniu (1973-1977), a od 1977 r. aż do śmierci należał do wspólnoty klasztornej w Wejherowie. Zmarł 1.06.1989 r. w szpitalu w Wejherowie. Pogrzeb odbył się 5.06.1989 r. w Wejherowie. Liturgii pogrzebowej przewodniczył definitor o. Ludwik Nowicki. Pochowany został na cmentarzu miejskim w Wejherowie. O. Salwator był dobrym kaznodzieją, misjonarzem i rekolekcjonistą. Żył 70 lat, w Zakonie 49, w kapłaństwie 44.