Reguła i życie braci mniejszych polega na zachowywaniu świętej Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa przez życie w posłuszeństwie, bez własności i w czystości.

o. Ksawery Edward Moczek

o. Ksawery Edward Moczek
Urodzony:
1917-07-01
Data śmierci:
1992-02-11
Zmarł w Voitsberg (A), żył 74 lata, w zakonie 53 lata, pochowany w Zabrzu.

 

O. Ksawery Edward Moczek urodził się 1.07.1917 r. w Nowym Bytomiu. Rodzice: Antom i Marta zd. Wodarz. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w Rudzie Śląskiej wstąpił w 1938 r. do naszego zakonu. Nowicjat rozpoczął 24.07.1938 r.w Wieluniu. Tam też złożył profesję czasową 24.07.1939 r. na ręce o. Augustyna Gabora. Po nowicjacie został skierowany do Osiecznej na studia filozoficzne. Na skutek wybuchu wojny uchodził wraz z innymi współbraćmi do wschodniej Polski. Dotarł do Konina, gdzie przez trzy miesiące był pielęgniarzem w szpitalu. Potem przedostał się na Śląsk i dotarł do Kłodzka (Prowincja św. Jadwigi), gdzie odbył studia filozoficzne, a następnie studia teologiczne we Wrocławiu-Karłowicach. Profesję wieczystą złożył we Wrocławiu 24.07.1942 r. na ręce o. Dominika Koszyka. Święcenia prezbiteratu przyjął 13.02.1944 r. we Wrocławiu z rąk kardynała Adolfa Bertrama, arcybiskupa wrocławskiego. Po święceniach pełnił funkcję wikariusza parafialnego w Katowicach-Dębie (1944) oraz w Katowicach-Wełnowcu (1944-1945). W 1945 r. wrócił do prowincji i pełnił następujące funkcje: wikariusz parafialny w Panewnikach (1945-1948); wikary domu i wikariusz parafialny w Rybniku (1948-1950); magister braci kleryków studentów filozofii w Opolu (1950-1953); prezes we Wronkach (1953-1956); wikariusz parafialny i katecheta w Bytomiu (1957); magister braci kleryków studentów teologii w Panewnikach (1957-1959); prezes w Starych Panewnikach (1959-1965), gwardian w Wejherowie (1965-1968); gwardian w Panewnikach (1968-1971); prezes i proboszcz w Zabrzu (1971-1974). Po kapitule prowincjalnej przez krótki czas przebywał w Chorzowie, a następnie tego samego roku wyjechał do Rzymu, gdzie sprawował funkcję przewodnika pielgrzymów w katakumbach św. Sebastiana. W latach 1974-1980 był gwardianem i proboszczem w Sankt Polten, następnie prezesem i proboszczem w Zabrzu (1980-1984) oraz ponownie gwardianem i proboszczem w Sankt Polten (1984-1990). W 1990 r.wrócił do Zabrza, ale już w następnym roku został wybrany gwardianem klasztoru Maria Lankowitz w prowincji wiedeńskiej, gdzie przebywał na tym stanowisku aż do śmierci. Został mianowany radcą duchownym diecezji Sankt Polten. Zmarł 11.02.1992 r. w szpitalu w Voitsberg niedaleko Maria Lankowitz. Nabożeństwo żałobne w Maria Lankowitz odbyło się 13.02.1992 r. Następnie zwłoki zostały przewiezione do Panewnik, gdzie 15.02.1992 r. odbyło się nabożeństwo pogrzebowe. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył biskup Gerard Bernacki, homilię wygłosił prowincjał o. Damian Szojda. We Mszy św. wzięli udział między innymi wizytator generalny naszej prowincji o. Adam Błachut, prowincjał wiedeński o. Anton Bruck, prowincjał wrocławski o. Bazyli Iwanek, wikariusz prowincji św. Franciszka o. Modest Wieczorek. Po Mszy św. zwłoki zmarłego zostały przewiezione do Zabrza. Pogrzeb odbył się w Zabrzu 17.02.1992 r. przy licznym udziale kapłanów i wiernych. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył biskup gliwicki Jan Wieczorek, homilię wygłosił o. Nazariusz Szojda, gwardian z Zabrza. O. Ksawery został pochowany obok kościoła klasztornego w Zabrzu. Żył 74 lata, w Zakonie 53, w kapłaństwie 48.