O. Marceli Eugeniusz Mikołajczyk urodził się 19 września 1934 roku w Siemianowicach Śląskich, z rodziców Karola i Jadwigi z domu Tarabura.

Ochrzczony został 30.09.1934 r.w kościele parafialnym św. Antoniego w Siemianowicach i tam 01.10.1944 r.przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej. Sakrament bierzmowania otrzymał 10.04.1948 r.w kościele Św. Krzyża w Bytomiu.

Do końca 1945 roku uczęszczał do szkoły powszechnej w Siemianowicach, a po przeprowadzeniu się rodziców do Bytomia, ukończył 7. klasę szkoły powszechnej w Bytomiu. W Bytomiu także ukończył 8. klasę szkoły ogólnokształcącej stopnia gimnazjalnego.

Chcąc służyć Bogu w zakonie franciszkańskim, zgłosił się w 1950 roku do Prowincji Wniebowzięcia NMP z prośbą o przyjęcie do małego seminarium i od sierpnia tegoż roku rozpoczął naukę w kolegium serafickim w Jarocinie. Po dwóch latach nauki ukończył 10. klasę. Ponieważ władze państwowe rozwiązały w 1952 roku kolegium w Jarocinie, skierował do władz zakonnych prośbę o przyjęcie do nowicjatu. Otrzymawszy zgodę ministra prowincjalnego o. Tytusa Semkły 8 września 1952 roku rozpoczął nowicjat w Kobylinie otrzymując z rąk kustosza prowincji o. Józefa Zająca imię zakonne Marceli oraz habit franciszkański. 9 września 1953 roku, po złożeniu w Kobylinie pierwszej profesji na ręce ministra prowincjalnego o. Tytusa Semkły, udał się do klasztoru w Rybniku, by uzupełnić wykształcenie w zakresie nauk humanistycznych - zdał egzamin ostateczny 26.06.1954 r., natomiast maturę państwową zdał eksternistycznie w Katowicach 26.06.1958 roku.

Kolejny etap drogi do kapłaństwa to studia: najpierw dwuletnie studium filozoficzne w Opolu (1954-1956), a następnie czteroletnie studium teologiczne w Panewnikach (1956-1960). Na początku studiów teologicznych złożył 15.12.1956 r.w Panewnikach profesję uroczystą na ręce definitora prowincji o. Chryzostoma Kurki.

Ks. biskup Herbert Bednorz udzielił mu w Panewnikach, 21 grudnia 1956 r. tonsury oraz wszystkich święceń: niższych: ostiariatu, lektoratu, egzorcystatu i akolitatu 14.08.1958 r.; subdiakonatu 21.02.1959 r.; diakonatu 25.04.1959 r. i prezbiteratu 11.05. 1959 roku.

Po ukończeniu studiów teologicznych w 1960 roku, władze prowincji skierowały o. Marcelego na studia specjalistyczne z teologii pastoralnej, zwłaszcza muzyki kościelnej na KUL. Po roku zdecydowano, by podjął studia z zakresu matematyki na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu. Został więc skierowany do klasztoru w Poznaniu i rozpoczął studia, które kontynuował także po przeniesieniu go w 1964 roku do Wronek. Studia ukończył w 1967 roku.

Z Wronek udał się do klasztoru w Opolu, gdzie mieściło się studium humanistyczne oraz studium filozoficzne prowincji i został powołany na nauczyciela matematyki i śpiewu. Od 1968 roku zlecono mu także stanowisko wicemagistra kleryków. W 1969 roku rozpoczął specjalne studia na Prywatnym Instytucie Fonetyki Pastoralnej w Katowicach, które ukończył w czerwcu 1971 roku.

Kiedy w roku 1970 studium filozoficzne zostało przeniesione z Opola do Panewnik, o. Marceli skierowany został także do Panewnik, by podjąć wykłady z fonetyki pastoralnej i muzyki kościelnej w tamtejszym Franciszkańskim Wyższym Seminarium Duchownym. W czasie ośmioletniego pobytu w Panewnikach, oprócz zadania wykładowcy, pełnił obowiązki: bibliotekarza (1970-1978), wicemagistra kleryków (1970-1971), kierownika chóru parafialnego (1975-1978), asystenta lokalnej wspólnoty FZŚ (1975-1978), wikariusza domu i ekonoma (1977-1978). Został też powołany przez księdza biskupa ordynariusza na członka Zespołu Studyjnego ds. ożywienia działalności grup dewocyjnych w diecezji katowickiej.

Od 1978 roku rozpoczął się w życiu o. Marcelego 33-letni okres austriacki. Wtedy bowiem, za zgodą przełożonych postanowił oddać się pracy duszpasterskiej w wiedeńskiej franciszkańskiej prowincji. Pierwszym miejscem jego pobytu w Austrii to czteroletnia posługa w St. Pölten w charakterze wikariusza parafialnego (1978 - 1982). Następne 8. lat spędził w klasztorze w Maria Lanzendorf, wykonując urząd gwardiana i proboszcza parafii. Od 1990 do 2011 roku przebywał w Gűssing spełniając różne posługi zakonne i duszpasterskie. Był dyskretem klasztoru (1990-1992), wikariuszem domu i ekonomem (1993-1996), gwardianem (1996-2002), definitorem (1991-1999), proboszczem (1990-1999), wikariuszem parafialnym (1999-2011), nauczycielem religii (1990-2005), asystentem wspólnoty FZŚ (od 1990), biskupim radcą duchowym diecezji Eisenstadt (od 1995).

Pogarszający się stan zdrowia spowodował, że w 2011 roku zapadła decyzja, by powrócił do Polski. Od dnia 01.08.2011 r.przebywał w klasztorze w Chorzowie-Klimzowcu, a od marca 2012 r.w panewnickiej infirmerii. Tam zmarł 10 stycznia 2017 roku.

O. Marceli Eugeniusz Mikołajczyk przeżył 82 lata, w zakonie 64, w kapłaństwie 57.