Leon Juraszek urodził się 13 lutego 1939 roku w Radziechowach, z rodziców Franciszka i Tekli zd. Zuzańska. Przed wstąpieniem do Zakonu przebywał w Niższym Seminarium Duchownym w Kobylinie w latach 1958-1960.
    Leon Juraszek 28 czerwca 1960 roku napisał prośbę o przyjęcie do Zakonu Braci Mniejszych Prowincji Wniebowzięcia NMP. O. Prowincjał Teofil Zawieja 27 września 1960 przyjął Go do nowicjatu i nadał mu imię Rufin.
    Po złożeniu pierwszych ślubów 1 października 1961 roku o. Rufin udał się do Kobylina, gdzie przez rok przebywał w Niższym Seminarium. Następnie przygotowywał się do zdania matury w klasztorze w Opolu. W 1965 roku, po zdaniu matury podjął studia teologiczne w naszym seminarium w Panewnikach. 8 grudnia 1966 roku w kościele parafialnym w Radziechowach złożył uroczyste śluby w Zakonie Braci Mniejszych. Ks. bp Herbert Bednorz wyświęcił go 22 grudnia 1968 roku na diakona, a 18 czerwca 1969 roku na prezbitera.
    Po święceniach o. Rufin odbył roczny kurs pastoralny w klasztorze w Rybniku. W dalszej kolejności podjął posługę wikarego parafii w Poznaniu. W 1972 roku został skierowany na placówkę do Wielunia, gdzie przez 3 lata pełnił obowiązki bibliotekarza.
    Na mocy obediencji o. Prowincjała Damiana Szojdy z 29 listopada 1975 r.o. Rufin udał się Opola. W latach 1975-1977 pełnił posługę misjonarza i rekolekcjonisty. W 1977 r.został wybrany na urząd wikarego domu i ekonoma klasztoru w Opolu. W tym samym czasie powierzono mu bycie lokalnym referentem powołań. W ostatni roku pobytu w klasztorze w Opolu powierzono mu funkcję magistra kandydatów do Zakonu.
    W 1980 roku o. Rufin został przeniesiony na placówkę do Rybnika. Przez 3 lata był przełożonym, a następnie wikariuszem domu. Przez 9 lat pełnił posługę proboszcza parafii św. Józefa Robotnika.
    Po zakończeniu posługi w Rybniku o Rufin udał się do klasztoru w Zabrzu, gdzie 6 lat był wikarym domu i proboszczem (1989-1995). Będąc w Zabrzu sprawował jednocześnie posługę prowincjalnego referenta misyjno-rekolekcyjnego. W 1995 roku został wybrany na 3 lata na urząd gwardiana – przełożonego domu w Zabrzu.
    W 2000 roku został skierowany do Lublińca, gdzie miał przystosować placówkę do życia Zakonnego. Od 2005 roku w Kokotku sprawował posługę proboszcza. W Kokotku był również prezesem i ekonomem domu. W 2008 roku powrócił do Lublińca i przebywał tam przez 11 lat.
    Zgodnie z ustaleniami Kongresu Kapitulnego z 2019 roku o. Rufin wrócił do klasztoru w Zabrzu i przebywał tam, aż do śmierci.