O.Anzelm Franciszek Czyż urodził się 10.10.1910 r.w Wiśle Wielkiej koło Pszczyny z rodziców Filipa i Anny zd. Osińskiej. W 1922 r.wstąpił do juwenatu Franciszkanów w Panewnikach uczęszczając jednocześnie do Gimnazjum Adama Mickiewicza w Katowicach. W 1928 r.uzyskał Świadectwo Dojrzałości i wstąpił do naszego zakonu. Nowicjat rozpoczął 30.07.1928 w Wieluniu. Profesję czasową złożył 31.07.1929 r.również w Wieluniu na ręce ministra prowincjalnego Ludwika Kasperczyka. Po nowicjacie uczył przez pewien czas języka łacińskiego w Niższym Seminarium Franciszkańskim we Wronkach. Studia filozoficzno-teologiczne odbył we Wronkach, które ukończył w 1934 r.Już w czasie studiów teologicznych uczęszczał na wykłady z filologii klasycznej na Uniwersytet Poznański. Profesję wieczystą złożył 23.12.1932 we Wronkach na ręce o.Antoniego Galikowskiego. Święcenia prezbiteratu przyjął 17.06.1934 w Poznaniu z rąk ks. kard. Augusta Hlonda. Po święceniach studiował w dalszym ciągu na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1937 r.uzyskał dyplom magistra filozofii. Praktykę nauczycielską odbył w poznańskich szkołach średnich m.in. w Gimnazjum św. Marii Magdaleny i w Collegium Marianum. W 1938 r.został skierowany do Kobylina w charakterze profesora Niższego Seminarium. Tam zastała go wojna. W grudniu 1939 r.został wysiedlony do Generalnej Guberni. Przebywał w klasztorach Prowincji Niepokalanego Poczęcia N.M.P. w Piotrkowie Trybunalskim i w Radomiu, gdzie uczył języków klasycznych kleryków i w tajnych kompletach. Na początku 1942 r.został aresztowany i więziony na "Pawiak" w Warszawie. Po miesiącu został zwolniony. W lipcu 1942 ponownie został aresztowany pod zarzutem "pomocy przy dezercji żołnierza niemieckiego", a we wrześniu wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W czerwcu 1944 r.został przewieziony do Buchenwaldu. Podczas marszu ewakuacyjnego został w maju 1945 r.uwolniony przez wojska radzieckie. Wrócił do kraju. Od października 1945 r.uczył języków klasycznych i języka angielskiego w Niższym Seminarium Duchownym w Nysie oraz języka angielskiego w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Nysie. Pełnił również obowiązki administratora w okolicznych parafiach. W latach 1950-1952 był profesorem w Niższym Seminarium Franciszkanów w Jarocinie. Po likwidacji seminarium przez władze cywilne został przeniesiony do Opola, gdzie pełnił funkcję wykładowcy na Studium Filozoficznym w latach 1952-1955. Potem został rektorem i profesorem reaktywowanego Niższego Seminarium w Kobylinie. Był nadzwyczajnym bibliofilem. Zgromadził wiele cennych książek. Przełożył na język polski i wydał kilkanaście dzieł o treści religijnej. Zmarł 24.05.1958 r.w szpitalu w Trzebnicy na skutek obrażeń odniesionych w wypadku drogowym na motocyklu, który prowadził o. Idzi Tic. Pogrzeb odbył się 28.05.1958 w Panewnikach. Mszę św. pogrzebową w asyście odprawił jego gwardian o. Paweł Kurek. Na cmentarz kondukt poprowadził minister prowincjalny o. Teofil Zawieja. Został pochowany na cmentarzu zakonnym w Panewnikach. Żył 47 lat, w zakonie 29, w kapłaństwie 23.

Życiorys o. Anzelma Czyża oprac. przez o. Ezdrasza Biesoka