O. Bronisław Alfons Dambek urodził się 27.11.1906 r.w Zblewie koło Starogardu z rodziców Juliana i Anastazji zd. Glinieckiej. Do zakonu wstąpił w 1929 po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Tucholi. Nowicjat rozpoczął 15.11.1929 w Wieluniu. Profesję czasową złożył 10.01.1931 r.również w Wieluniu. Studia filozoficzne odbył w Osiecznej (1931-1932), a teologiczne we Wronkach (1933-1936). W roku szkolnym 1932/1933 pełnił funkcję wiceprefekta w Niższym Seminarium Duchownym w Kobylinie. Profesję wieczystą złożył 21.01.1934 we Wronkach na ręce o. Bernarda Jańskiego. Święcenia prezbiteratu przyjął 26.04.1936 w Bąblinie z rąk bp Walentego Dymka. Po święceniach został skierowany do Kobylina w charakterze prefekta Niższego Seminarium Duchownego. Zorganizował orkiestrę młodzieżową, wychowanie sportowe i przysposobienie wojskowe. Sprowadził stary samolot dwupłatowy, który został usytuowany na dziedzińcu klasztornym. Z chwilą wybuchu wojny został kapelanem wojskowym krotoszyńskiego batalionu Obrony Narodowej. We wrześniu 1939 r.w bitwie pod Bzurą dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał aż do zakończenia wojny w różnych obozach jenieckich, m.in. w Groß Rosen. Po wyzwoleniu przez wojska alianckie w maju 1945 r.udał się do Lubeki, gdzie zorganizował opiekę duszpasterską nad byłymi jeńcami wojennymi i uchodźcami polskimi. W 1948 r.objął duszpasterstwo w Limburgii holenderskiej wśród polskich górników. W roku 1952 został rektorem Polskiej Misji Katolickiej w Holandii. Zmarł 12.03.1959 w Heerlen w Holandii.

Został pochowany w Brunssum (Holandia).

Żył 52 lata, w Zakonie 29, w kapłaństwie 22.

"Pedagogiczne zacięcie" - życiorys o. Bronisława w oprac. o. Ezdrasza Biesoka